نتفلیکس چگونه نتفلیکس شد فتح دنیا با سریال

نتفلیکس در میان شرکتهای واقع در سیلیکون ولی به فرهنگ محیط کاریاش شهره است. میگویند که شرایط کاری این شرکت به هیچ شرکت دیگری مانند خودش شباهت ندارد.
خانه پوشالی، نارکوس، چیزهای عجیب، مدافعان، نارنجی مد جدید است و… برای طرفداران سریالهای خارجی همه این نامها یک نقطه اشتراک دارد: نتفلیکس. شرکت فعال در حوزه سرگرمی که در طول چند سال اخیر توانست خودش را تبدیل به یکی از مطرحترین شرکتهای تولید فیلم و سریال کند و میان غولهای دنیای سرگرمی جایگاه محکمی برای خودش بسازد. نتفلیکس سال 1997 تاسیس شد. شرکتی که سید هستینگز و مارک راندولف بنا گذاشتند، یک شرکت فروش و اجاره دیویدی فیلم بود. حالا این شرکت شناختهشدهترین شرکت پخش آنلاین فیلم و سریال است و چند سالی است که خودش هم وارد حوزه تهیه سریال شده است.
اگر سریال «خانه پوشالی» (House of Cards) را دیده باشید حتما با شخصیت فرانک آندروود (با بازی کوین اسپیسی) آشنا هستید. سیاستمدار جاهطلبی که خودش را از نمایندگی پارلمان به ریاستجمهوری رساند. چند سال قبل نشریه تایم شبکه نتفلیکس را به شخصیت آندروود تشبیه کرد و نوشت: «نتفلیکس هم مانند فرانک آندروود است، البته جاهطلبی نتفلیکس رو به رشد است.» به گفته این نشریه این شرکت بنا دارد تا دنیا را به تصرف خودش درآورد. آمارهایی که امسال توسط نشریه ایندیپندنت منتشر شد نشان میدهد که آن پیشبینی فتح دنیا چندان هم بیراه نبوده است.
تعداد کل عضویت در سایت نتفلیکس: 93.8 میلیون نفر
تعداد مشترکان جدید نتفلیکس در سال 2016: 19 میلیون نفر
تعداد کشورهایی که نتفلیکس در آنها در دسترس است: 190 کشور
درآمد شرکت در سال 2016: 8.3 میلیارد دلار
نتفلیکس از آغاز
ریدز هستینگز و مارک راندولف هردو پیش از آغاز کار نتفلیکس تجربه کاری خوبی در حوزه تکنولوژی داشتند و در کارهای قبلی موفق بودند. نقطه اشتراک آنها ایده ایجاد وبسایتی بود که مردم بتوانند با قیمت پایین و بدون نیاز به خارج شدن از خانه، فیلمهای مورد علاقهشان را سفارش دهند. کار آنها با 30 کارمند و 900 عنوان فیلم در سال 1998 آغاز شد و پیشنهاد اولیه این بود: اجاره دیویدی فیلم به ازای هفتهای 4 دلار به اضافه 2 دلار هزینه ارسال. سایت ساکسس استوری در مطلبی راجع به این شرکت به دو مورد از عوامل موفقیت این شرکت اشاره کرده است. آنچه در زیر میآید ترجمهای است از بخشهایی از همین مطلب.
خلق موقعیت: رقبای آنها در ابتدای کار بسیار انگشتشمار بودند اما مشکل این بود که هنوز اغلب امریکاییها دستگاه ویاچاس (ویدئو) داشتند و دستگاه دیویدی در نوع خودش تجملی به حساب میآمد. بنابراین نتفلیکس با همکاری شرکتهایی مانند توشیبا، اچپی و اپل شروع به تبلیغ بر روی دستگاههای دیویدی پلیر و کامپیوترهای مجهز به دیویدی درایو کرد. شرکت از یک موقعیت تاریخی برای گرم کردن بازارش استفاده کرد. اولین فروش عمده این شرکت مربوط میشد به سپتامبر سال 1998، زمانی که نتفلیکس 10 هزار نسخه از فیلم جلسه شهادت بیل کلینتون (رئیسجمهور وقت امریکا) را در خصوص پرونده رابطهاش با مونیکا لوینسکی به فروش گذاشت. قیمت هر دیویدی 2 سنت و هزینه ارسال 2 دلار در نظر گرفته شد. تمامی 10 هزار نسخه این فیلم در یک هفته به فروش رسید. اما بلافاصله در همان سال نتفلیکس خودش را از بازار فروش آنلاین فیلم کنار کشید چون غولی به نام آمازون وارد این حوزه شده بود و نتفلیکس بهتر دید تا توانش را بر روی اجاره فیلم بگذارد. در قدم بعد برای جذب مشتری بیشتر این شرکت پیشنهاد اجاره 4 دیویدی با قیمت 15.95 دلار در ماه را مطرح کرد که ثابت شد راهکار درستی بوده است. از آن زمان تعداد سفارشهای ثبتشده در سایت به 2 هزار سفارش در روز رسید. موفقیت رو به رشد شرکت سبب شد تا خیلی زود نتفلیکس با شرکتهایی مانند برادران وارنر، و کلمبیا پیکچرز قرارداد ببندد تا فیلمهای جدیدشان را پیش از هرجای دیگر بر روی سایت نتفلیکس ارائه کنند.
نگاه به آینده: تا سال 2005 نتفلیکس روزانه نزدیک به یک میلیون دیویدی را از طریق پست برای مشترکانش ارسال میکرد و آرشیوی بالغ بر 35 هزار عنوان فیلم در اختیار داشت. نقطه اوجی که ممکن بود این شرکت را به سرنوشت شرکتهایی نظیر سونی دچار کند که به خاطر موفقیت نتوانستند یا نخواستند خودشان را با تغییرات تکنولوژی همگام کنند. هرچه زمان بیشتر میگذشت، جایگاه تلفنهای هوشمند و دستگاههای دیجیتال قابل حمل مشخصتر میشد، امکانی که سبب میشد آدمها بتوانند در هر شرایطی فیلم ببینند و برای این کار در آینده دیگر نیازی به دیویدی نبود. نتفلیکس بدون اینکه در کارش به عنوان اجارهدهنده فیلم خللی ایجاد شود کمکم زمینه را برای ورود به بازار پخش آنلاین فراهم کرد و در سال 2010 رسما فروش پخش آنلاین فیلم را بر روی سایتش آغاز کرد. خیلی زود این کار سبب شد تا نتفلیکس تبدیل به پربازدیدترین سایت در امریکا شود. اما با وجود بازار پر از رقیب، این شرکت به پخش آنلاین قناعت نکرد و سه سال بعد وارد بازار تهیه و تولید سریال شد. اولین تولید این شرکت همان «خانه پوشالی» است که تبدیل به یکی از موفقترین سریالهای امریکایی شد و در همان سال سه جایزه امی را نصیب خود کرد. تعداد مشترکان نتفلیکس پس از پخش «خانه پوشالی» به 29 میلیون نفر رسید.
تحول در منابع انسانی
نتفلیکس در میان شرکتهای واقع در سیلیکون ولی به فرهنگ محیط کاریاش شهره است. میگویند که شرایط کاری این شرکت به هیچ شرکت دیگری مانند خودش شباهت ندارد. نتفلیکس مانند شرکتهای دیگر حوزه تکنولوژی سعی نمیکند با خلق محیط کار شبیه به شهربازی فرهنگ متفاوت خودش را نشان دهد. یکی از شعارهای این شرکت این است: «ما خانواده نیستیم، یک تیم حرفهای هستیم.» این شرایط باعث میشود تا هرکسی نتواند برای این شرکت کار کند. معروف است که نتفلیکس فقط آدمهای درجهیک را استخدام میکند. این درجهیک بودن هم چندان ارتباطی به مدرک دانشگاهی ندارد، درجهیک بودن یعنی با استانداردهای نتفلیکس جور درآمدن. پتی مککورد که سالیان سال ریاست بخش جذب استعدادها را در نتفلیکس بر عهده داشت در مقالهای برای نشریه هاروارد ریویو به برخی از این قواعد حاکم بر بخش منابع انسانی شرکت اشاره کرده است که بخشهایی از آن را در اینجا میخوانید.
استخدام، پاداش و انعطاف، اما تنها در مورد آدمهای بالغ
در طول این سالها ما فهمیدیم که اگر از آدمها بخواهید به جای سیاستهای رسمی بر اساس منطق و عقل متعارف عمل کنند، بیشتر اوقات نتایج بهتری با هزینه کمتر عایدمان میشود. اگر مواظب باشید کسانی را استخدام کنید که منافع شرکت را در اولویت قرار میدهند، کسانی که از اشتیاق به عملکرد بالای شرکت حمایت میکنند، 97 درصد از کارمندانتان کار درست را انجام میدهند. اغلب شرکتها زمان و هزینه زیادی را صرف این میکنند که با نوشتن و تحمیل قوانین مربوط به نیروی انسانی، جلوی مشکلاتی را که آن 3 درصد دیگر ممکن است مرتکب شوند بگیرند، ما تمام تلاشمان را کردیم تا چنین کسانی را اصلا استخدام نکنیم و اگر مشخص شد که در استخدام اشتباه کردیم آنها را از شرکت اخراج کنیم. (بر همین اساس نتفلیکس محدودیتی برای روزهای مرخصی کارکنانش قایل نیست و تعداد و نوع این مرخصیها را به هر بخش سپرده تا آدمهای بالغی که استخدام کرده بر مبنای نیازشان و با در ظر گرفتن حجم کار از این مرخصیها استفاده کنند.)
در مورد عملکرد حقیقت را بگویید
خیلی سال پیش ما هم گزارش عملکردهای رسمی داشتیم. بعد از مدتی متوجه شدیم که این گزارشها بسیار خلاصه و تشریفاتی هستند بنابراین از مدیران و کارمندان خواستیم که صحبت کردن در مورد نحوه عملکردشان را تبدیل به بخشی از کار روزمرهشان کنند. در بسیاری از قسمتها تقریبا نحوه عملکرد مشخص است و علم کردن قواعد بوروکراتیک که قرار است نحوه عملکرد را ارزیابی کنند کمکی به بهتر شدن وضعیت نمیکنند. خیلیها باور نمیکنند که نتفلیکس گزارش عملکرد سالیانه برای کارمندان ندارد در حالی که اگر همه با صداقت و به صورت مداوم در مورد عملکرد بخشهای مختلف صحبت کنند نتایج خوبی به دست میآید، احتمالا بهتر از نتایجی که شرکتهای دیگر با رتبهبندی عملکرد کارکنانشان به دست میآورند.
وظیفه مدیران خلق تیم عالی است
در زمان جنگ عراق، دونالد رامسفلد، وزیر دفاع امریکا گفت: «شما با ارتشی که در اختیار دارید به جنگ میروید نه ارتشی که آرزو دارید بعدها در اختیار داشته باشید.» وقتی من با مدیران نتفلیکس در مورد خلق یک تیم عالی صحبت میکنم به آنها توصیه میکنم که دقیقا راهی مخالف آنچه رامسفلد گفته بود در پیش بگیرند. هنگام مشاوره دادن به مدیران از آنها میخواهم فرض کنند که 6 ماه دیگر قرار است یک مستند از دستاوردهای تیم آنها ساخته شود. انتظار دارند چه نتایجی را در آن مستند ببینند؟ کاری که در آن زمان دارند انجام میدهند چه تفاوتی با کار همین حالا دارد؟ بعد، از آنها میخواهم در مورد مهارتهای مورد نیازی فکر کنند که باعث میشود آن فیلمی که 6 ماه دیگر به صورت فرضی ساخته میشود حقیقت پیدا کند. هیچوقت در مراحل اولیه کار به مدیران نمیگویم که با تیمی که در اختیار دارید سر کنید. تنها زمانی که به نقطه ایدهآل کار فکر کنند میتوانند بفهمند تیمی که در حال حاضر در اختیار دارند چقدر قرار است برای رسیدن به آن نقطه مفید باشد. ما به صورت مداوم به مدیران شرکت گفتهایم که وظیفه اصلی آنها خلق یک تیم عالی است. بر همین اساس ما عملکرد مدیران را با میزان دقت آنها در مدیریت یا الهامبخش بودن برای کارکنانشان ارزیابی نمیکردیم. تیم عالی نتایج عالی به دست میآورد، و رسیدن به این تیم عالی اولویت اصلی کاری برای تمامی مدیران است.